نحوۀ تعامل با افراد نابینا باید چگونه باشد؟

به گزارش مجله خبری نگار/بهداشت نیوز، مفدا مازندران به مناسبت روز جهانی نابینایان، در یادداشتی به بررسی نحوۀ تعامل با افراد نابینا پرداخته است. 

قوۀ بینایی از آغاز تولد نوزاد نقش بسزایی در یادگیری کودکان ایفا می‌کند. آنها در این سنین از طریق محسوسات به یادگیری عمیق و بنیادین دست پیدا می‌کنند. هرچند نابینایان از نعمت چشم محروم هستند، اما هوش سرشار، شنوایی فوق‌العاده و حس لامسه بسیار قوی دارند.

دغدغه‌های نابینایان

یک فرد نابینا به عنوان عضوی از جامعه باید از حقوق اجتماعی برخوردار باشد و بتواند از امکانات رفاهی جامعه استفاده کند. خیابان‌ها، پیاده‌روها، وسایل حمل‌ونقل و دیگر مکان‌ها باید به شکلی باشد که امکان حضور آنان در جامعه بدون ایجاد محدودیت، مهیا باشد.

از سوی دیگر نابینایان نسبت به دیگر افراد جامعه شانس کمتری برای اشتغال دارند؛ زیرا سازمان‌های دولتی و خصوصی بسیاری، از استخدام افراد نابینا سرباز می‌زنند و به همین دلیل نابینایان بسیاری با مشکلات معیشتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

نکاتی در خصوص تعامل با نابینایان

۱- در برخورد با فرد نابینا از ترحم و دلسوزی و مراقبت زیادی بپرهیزیم، چون موجب انتقال حس تحقیر به فرد نابینا می‌شود، بهتر این است که کاملاً عادی رفتار کنیم و نابینایی فرد باعث نشود یک جور خاص و متفاوت رفتار کنیم.

۲-همیشه با این دید به نابینایان نگاه کنید که آن‌ها هم مانند بقیه افراد هستند؛ فقط کار‌های ساده را به شکل دیگری انجام می‌دهند. در واقع افراد نابینا فقط نمی‌توانند ببینند ولی سایر حواس‌شان سالم است و شاید بهتر از سایر افراد کار کند!

۳-برای ایجاد ارتباط دوستانه با فرد نابینا شما پیشقدم شوید.

۴-با دیدن یک فرد نابینا تنها به یک نگاه عادی بسنده کنید و به فرد نابینا خیره نشوید. شما با این رفتار همراهان فرد نابینا را آزار میدهید!

۵- همچنان که هنگام ارتباط با افراد بینا از زبان بدن خود استفاده می‌کنید، در برخورد با نابینایان نیز از زبان بدن استفاده کنید. به طور مثال با تغییر در تن صدا و یا استفاده از ایما و اشاره و تأیید حرف‌های فرد نابینا با "بله" "درسته" و ... اطلاعات بیشتری را به وی منتقل کنیم.

۶-وقتی که می‌خواهید شخصی را که نابینا است ملاقات کنید، خودتان و افرادی که ممکن است پیش شما باشند را به فرد نابینا معرفی کنید.

سخن پایانی

مهمترین اقدام در ایجاد بستر لازم برای حضور نابینایان در جامعه این است که در درجه نخست باور‌های نادرست نابینایان و جامعه نسبت به یکدیگر، همچنین موانع محیطی، از جمله عواملی که مانع از حضور و رفت و آمد فرد نابینا در سطح شهر و محیط زندگی می‌شود (مانند پیاده‌رو‌ها و مبلمان شهری، پارک‌ها و اماکن تفریحی آموزشی و ...) را بشناسیم و در اصلاح آنها تلاش کنیم.